Ja...Daar ben ik weer. Het was en is weer een drukke en spannende tijd. En al was ik van plan hier meer daarover te vertellen of even wat ontspanning te zoeken, daar is t bij gebleven.

De spanning ontstond al afgelopen zomer, bij de verhuizing van onze oudste zoon, die met z,n groeiend gezin, wat groter ging wonen. Wij hadden ook net n paar weken daarvoor gehoord dat ons tweede kleinkind op komst was. Blijdschap natuurlijk. Maar eerst verhuizen, dat gebeurde in juli, maar tijdens de verhuizing, ging schoondochter enorm bloeden, mis dachten we, maar nee, het zat allemaal goed. In de maanden daarna gebeurde dat nog n aantal keren, maar iedere echo liet zien , dat de vrucht goed zat, maar wel idd bloed aanwezig in de baarmoeder, dus er zou nog meer komen. Wat n onrust steeds. Testen wezen uit, dat t kindje t goed deed en ook op verschillende. Ziekten getest, ook goed. Tot 20 weken gebeurde dit dus steeds, maar de onrust bleef. Ook nog doorgestuurd naar t WKZ in Utrecht omdat ze weer wat zagen bij t kindje , wat achteraf ook niets was. Oh oh. Wel werd er ook gezegd, dat er evt. Schade zou kunnen zijn aan de baarmoeder, waardoor t eerder zou kunnen komen.. Begin maart is uiteindelijk de planning van geboorte. Maar gelukkig ging t na die 20 weken Steeds beter, hoewel t zwaar is Door alle onrust. Als oma en opa, help je waar kan, dus kleindochter, die er toch al 2 x per week is, ook soms extra. Mama mocht op n gegeven moment toch weer gaan werken, wat ze graag wilde, ze had soms meer rust daar dan thuis met n eigenwijze 2 jarige dochter, haha.

Met al die onrust kreeg mijn maag het zwaar te verduren, altijd met spanning, duurde alleen nu wel erg lang, dus dokter vond het wel verstandig om dit weer eens te onderzoeken. Dus n gastrocopie, waar ik panisch voor ben, is al eerder gebeurd en is echt niet prettig, maar goed wat moet, dat moet, begin dec, kon ik gelukkig ergens tussen gepland, wachten op uitslag en ondertussen bleef de pijn ed, na uitslag , die geen gekke dingen liet zien, behalve veel poliepen, die goedaardig zijn, maar dat wist ik al, toch nog n vervolgonderzoek, n ademtest voor n bacterie, weer wachten, maar gelukkig, ook dat goed. Gelukkig had ik via n homeopaat wat gekregen en idd is mijn maag op dit moment gewoon. Maar tweede week januari werd ik verkouden en na anderhalve week, n voor hoofdsholteontsteking, hehe, kan er ook wel bij.....nu de laatste dagen voel ik gelukkig wat verbetering, alleen oppassen met buiten gaan, meestal krijg ik zeker na n fietst, weer meer last, t moet slijten en de lente straks.

Deze week was de laatste week dat schoondochter ging werken, maar gisteren bij de gynaecoloog, kreeg ze te horen, dat t al heel laag zat en of haar koffertje al klaar stond. Ohoh, t zal toch niet.....maar ze is t geheel nu wel zat, echt zwaar is ze niet, maar wel zwaar in alle onrust, nu is ze met verlof....Hoop dat ze nog even wat rust krijgt, maar alles kan. Dus de spanning stijgt wel.....Wanneer gebeurt t en kunnen we ons tweede kleinkind in de armen sluiten en heel belangrijk, .....is alles goed.....?.